«صفی الدین حلّی» شاعر پر آوازه شیعی قرن هشتم هجری در مدح امیرالمؤمنین علیه السلام چنین می سراید:
ای امیرالمؤمنین! تو را آنچنان یافتم که هرگاه نزد فرد با اصل و نسبی از تو و فضائلت یاد کنم، به سخنانم گوش می دهد.
ولی اگر همان سخنان را نزد حرامزاده ای تکرار کنم، خاطرش پریشان می شود تا جایی که قصد جانم را می کند.
پس من به تجربه در یافته ام که هرگاه در اصل و نطفه کسی شک کنم، کافی است نزد او از فضائل تو سخن بگویم.
زیرا جز حلال زاده پاک نهاد و نیکو سیرت، شنیدن مدح و ثنای تو را تحمل نمی کند.
پس همانا من همواره به مردم از فضائل تو می گویم و اعلام می کنم که به راستی تو معیار و محک حلال زادگی هستی.
مشخصات نسخه
کتاب «دیوان صفی الدین حلّی»
نسخه نگهداری شده در مکتبه جامعة الملک سعود ـ عربستان سعودی
شماره نسخه: 3363
