برای شنیدن و دریافت این کلیپ صوتی، اینجا کلیک نمایید.
گاهی چشم انسان لحظهی مرگ باز میشود. فرعون هم که باشد، میگوید: من به خدای موسی ایمان آوردم، چون آنجا دیگر خیلی اختیار ندارد. آنجایی که جان به ترقوهها میرسد که میگوید: «قيلَ مَنْ راقٍٍ»[1] چه کسی میتواند به داد من برسد؟ آن لحظهای که میبیند چه چیز برای او مهیّا شده است، لحظهی آخر اعمال خود را میبیند.
امیر المؤمنین (صلوات الله علیه) فرمود: «حَارِ هَمْدَانَ مَنْ يَمُتْ يَرَنِي»[2] مؤمن و فاسق و منافق همه من را لحظهی آخر میبینند. یعنی آن لحظه همه میبینند چه شد. فرعون هم که باشی میگویی: به خدای موسی ایمان آوردم. خداوند هم میفرماید: الآن دیگر؟ دیگر فایدهای ندارد. هر کسی دارد میمیرد، آن لحظهی مرگ خود ولو منافق هم باشد این حالت را پیدا میکند، چون روح دارد جدا میشود، مدام از تعلّق روح به بدن کم میشود، قوّت پیدا میکند. ولو شر باشد، میبیند. فرعون هم که باشد میگوید: «آمَنتُ بِرَبِّ مُوسی» دیگر فایده ندارد. این آقایان هم از این حرفها زدند.
آخرین کلام یکی از اینها این است که ای کاش من مدفوع بودم «يَا لَيتَني كُنتُ كَبشِ أهلي»[3] ای کاش گوسفند بودم، من را پروار میکردند، میدادند مهمان بخورد. این آخرین کلام او در این دنیا است و وقتی من را خورد «فَجَعَلوا بَعضي شَواءً وَ بَعضي قَديداً» تعیین تکلیف هم کرده است. مثلاً بالاخره سردست و نمیدانم قلوهگاه را کباب میکردند، بعضی از جاهای آن را هم گوشت کوبیده درست میکردند، میخوردند، «ثُمَّ أكَلوني فَأخرَجُوني عَذِرَةً» مدفوع میشدم «وَ لَم أكُن بَشَراً» خود آنها هم گفتند. آقای شمارهی دو اینطور گفته است. بله یعنی کاش همه چیز بودم، آدم نبودم چون آنهای را دیگر مجازات نمیکنند، آدم را سر حساب و کتاب میآورند.
[1]– سورهی قیامت، آیه 28.
[2]– الأمالي (للطوسي)، ص 627.
[3]– شرح منهاج الكرامة في معرفة الإمامة، ج 3، ص 41.
