این روزها، بحث‌های داغی حول سخنان فقیه فرزانه، حضرت آیت الله وحید نقل محافل است. این که چرا در آستانه دومین کنگره خطر جریان‌های تکفیری و افراطی، این سخنان بیان شده و منظور از بی‌سواد عمامه به سر یا … چه کسی است، باید از دفتر معظم‌له استفسار شود.
اما آنچه مهم است، سوء استفاده‌ای است، که برخی گروه‌های تندرو از آن می‌کنند و فرصت موج سواری پیدا کرده‌اند.
گفتنی است علی‌رغم ضبط درس‌های معظم‌له، دروس ایشان به جز تفسیر روزهای چهارشنبه، به صورت عمومی انتشار نمی‌یابد و حتی در سایت مدرسه فقاهت(پایگاه دروس بزرگان فقه به صورت آنلاین و روزانه) نیز منتشر نمی‌گردد، و این بدین معنی است که ایشان به هر دلیلی انتشار دروس عادی خود را برای فضای عمومی مصلحت نمی‌دانند. حال سؤال اینجاست که چرا درست چند روز مانده به کنگره مذکور که بازار این مباحث داغ‌تر است، سخنان ایشان بدون اذن و دفتر معظم‌له منتشر شده است؟!
قطعاً تفسیر کلام یک محقق، بدون در نظر گرفتن سایر سخنان و آراء او صحیح نیست، همین طور سوء استفاده از فرمایشات این مرجع عالی‌قدر، بدون توجه به سایر بیانات و فتاوای ایشان، ظلم به ایشان است.
به احتمال زیاد جوانکی خامی کرده و سخنان نسنجیده‌ای به زبان رانده و این فقیه فرزانه، به رسم ناراحتی، او را نواخته و نقد کرده است.
و چه بسا از این دست جوانک‌ها بسیارند که به بهانه وحدت و تقریب، که قطعاً اصل آن واضح و روشن است، در صدد حذف یا نادیده گرفتن و اخفاء و اطفاء معالم تشیع اند و هر از گاهی از گوشه و کنار، در این باره سخنی می‌پراکنند.
هنوز یادمان نرفته که فردی در سال‌های گذشته، در آستانه عید غدیر، اصل امامت و حکومت حضرت امیرالمومنین علیه السلام را انکار کرد، یا دیگری برپایی جلسات شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها را بأی‌نحوٍکان مجاز نمی‌دانست یا فردی دیگر برای حصول تقریب، قائل به صحت و قبولی تمامی مذاهب شده بود.
این حقیر که حسب مطالعات شخصی و اشتغالات فعلی، دائم با مسائل اختلافی فریقین درگیرم و بارها به‌خاطر دفاع از مذهب تشیع ملامت شده‌ام، ظنّ غالب دارم، وحید دوران ما نیز از این افراط و تفریط‌ها گله‌مند شده چرا که به یقین وصله‌هایی چون بی‌سواد و… را نمی‌توان به بزرگانی که داعیه‌دار تقریب و وحدتند و خبرویت، فقاهت و فضلشان در بالاترین مرتبه روزگار ما بوده است نسبت داد. بزرگانی چون آیت‌الله بروجردی، فقیه مجاهد آیت‌الله شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء، حضرت امام خمینی(ره)، رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله سیستانی، حضرت آیت‌الله سبحانی[1] و … قطعاً مد نظر آیت‌الله نبوده‌اند، پس باید دید مخاطب کلام معظم‌له کیست؟
باری، دو ظلم در جریان است. ظلم بزرگتر، تخریب تلاش مجاهدانی است که در صدد انسجام جهان اسلام در برابر جبهه کفرند و اکنون برخی فرصت طلبان، با برداشت شخصی از سخنان و فرمایشات آیت‌الله وحید در پی تخریب و انتقام گیری از آن‌ها و نظام اسلامی هستند و به اسم دفاع از تشیع، تنها حکومت رسمی شیعه در دنیا را تضعیف می‌کنند[2].
ظلم دیگر انتقام این جماعت افراطی از وحید فرید دوران ماست که چون سخنان ایشان با رئیس مجمع تقریب مذاهب اسلامی مبنی بر عدم توهین به مقدسات سایر مذاهب و سخنانی از این دست، سیلی محکمی بر صورتشان نواخت،آن‌ها را بر آن داشت که با دستمایه قرار دادن این بیانات ایشان را مخالف تقریب مذاهب اسلامی بنمایانند و بین ایشان و سخنان پیشین و همچنین بین این فقیه بزرگ و سایر علمای بزرگ شیعه مثل حضرت آیت‌الله سیستانی تقابل و در نتیجه بین علمای شیعه شکاف و شقاق نشان دهد.
اگر مطلوبیت تقریب و انسجام بین مسلمین بر برخی روشن نشده، حفظ انسجام و عدم شقاق بین علمای شیعه شبیه بدیهیات است.
بر دفتر معظم‌له است که در این فضای غبارآلود، با روشنگری از این دو ظلم جلوگیری نماید.
والسلام علیکم و رحمه الله
حامد کاشانی
[1] در ضمن بزرگانی چون علامه حلی، شیخ طبرسی و … نیز طرفدار ادب در اختلاف بوده اند (که حقیر در قالب یک اینفوگرافیک با عنوان ادب اختلاف به بعضی موارد آن پرداخته‌ام)
[2] خدا رحمت کند شاگرد مرحوم آخوند، شیخ عبدالحسین رشتی را که مخالفان انسجام اسلامی را مزدور و سهل اندیش معرفی می‌کرد.
