«طیبی» از علمای برجسته حدیث و تفسیر قرن هشتم، فهم غیر منصفانه خود از تمسک به قرآن و عترت را چنین بازگو می کند:
«تمسک به قرآن» به معنای عمل به مفاد آن است و«تمسک به عترت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم» به معنای محبت داشتن نسبت به آنها و پیروی از هدایت و سیره ایشان می باشد!
برگرفته از کتاب « شرح الطیبی» ج 12 ص 3909
