«علّامه ابن فارس» که ذهبی او را محدّث و لغتشناس بزرگی میداند و وی را «علّامـه» خطاب مینماید، درباره «شعبـی» مینویسد:
«شعبی» به خدا قسم یاد میکند که علی علیه السلام در قبر رفت ولی قرآن را حفظ نبود، و این کلام جداً سخن شنیعی است درباره کسی که بارها گفت: «از من بپرسید قبل از آنکه مرا از دست بدهید؛ از من بپرسید چرا که آیهای نیست مگر آنکه میدانم در روز نازل شده است یا در شب، در کوه نازل شده است یا در دشت»!
پ ن: «شعبی» راوی خبر آشتی میان حضرت زهرا سلام الله علیها و خلیفه اول است.
برگرفته از کتاب «الصاحبی» ص 151
