دانلود فایل صوتی
دانلود فایل تصویری
بسم الله الرحمن الرحیم
درباره حدیث غدیر گفتگو کردیم. اول تلاش کردند این حدیث متواتر و قطعی را که ذهبی می گوید: قطعا این جمله من کنت مولاه فعلی مولاه کلام پیامبر است را انکار کنند. وقتی ما عرض کردیم این قطعی است ، متواتر است ، شکی در آن نیست که سه راه بیشتر نداشتند. یا باید امامت امیرالمومنین را ثابت می کردند که ثابت نکردند یا یاری و نصرت امیرالمومنین را ثابت می کردند که ثابت نکردند. یک راه بیشتر نمانده آنهم حبت است. آیا ابن تیمیه ، اسلام اموی ، آیا معاویه اینها دوست امیرالمومنین بودند؟ چطور می شود یک نفر دشمنان امیرالمومنین را دوست داشته باشد. ابن تیمیه در جلد هفت منهاج السنة می گوید:
إنّ کثیرا من الصحابة و التابعین کانوا یبغضونه و یسبونه و یقاتلونه
بسیاری از صحابه با امیرالمومنین دشمن بودند، دشنام دادند و جنگیدند. البته ما این را قبول نداریم(که بسیاری جنگیدند) این را ابن تیمیه می گوید. یا دروغ گفته یا راست گفته است. آیا دروغ گفته! و یا اگر راست گفته طبق نظر ابن تیمیه پس معنای حدیث غدیر چه شد!! نه امامت ، نه نصرت ، نه محبت.
آیا معاویه که اجازه نمی داد لبیک بگویند (آنهم بخاطر دشمنی با امیرالمومنین) و لعن امیرالمومنین را در منابر سنت کرد آیا دوست امیرالمومنین بود یا دشمن او؟ امثال ابن تیمیه و اسلام اموی اینها محب امیرالمومنین هستند یا دشمن او؟ حال ما سوال می کنیم انکار روایت متواتر که کفر است ؛ به چه معنا شما حدیث غدیر را عمل می کنید؛ اگر به هر سه معنا عمل نکنید چون باور به این موضوع یک امر قلبی است شما را از دایره اسلام خارج می کند. باید پاسخ بدهید به چه معنا حدیث غدیر را قبول دارید؟ پاسختان به این تناقض ها چیست؟
