بسم الله الرحمن الرحیم
معاویه دو خطا کرد دربرابر روشن گری رسول خدا . هم با امیرالمومنین جنگید که رسول خدا فرمود این کار ظلم است ، بغی است ، دعوت به آتش است و معاویه امام دعوت به آتش است. روایت متواتر را که شنید به گونه ای که ابن تیمیه گفت بچه هم می فهمد این کار خطاست ؛ بازی کرد تا از محتوای روایت فرار کنند. این کلام ما نیست ؛ احمد شاکر ، محقق کتاب مسند احمد حنبل می گوید : معاویه وقتی هیچ راهی برای فرار نداشت و دید اگر این روشن شود و سپاهش می فهمد چه کسی حق است و چه کسی باطل و معاویه مجبور است از امیرالمومنین تبعیت کند ، پناه برد به این تعبیر باطل. شعیب ارنعوت ، وهابی معاصر می گوید که این مغالطه است؛ هذه مغالطۀ من معاویۀ. یعنی معاویه می دانست که دارد خطا می کند. اگر شما اینگونه می گویید باید بگویید که من لم یحکم بما انزل الله فاولئک هم الکافرون ؛ روایت نبوی ، نص قرآنی هست که رسول خدا از هوای نفس حرف نمی زند ، اینجا شما باید معاویه را تکفیر کنید منتهی متاسفانه می بینیم دفاع از معاویه تمامی ندارد؛ قرطبی قد علم می کند؛ در شرح صحیح مسلم جلد هفت ص 258 می گوید: حاش معاویه عن مثل هذا التعبیر . نخیر معاویه نگفته پناه بر خدا اگر معاویه گفته باشد بلکه از معاویه نقل شده که او گفته قاتل عمار جهنم هم خواهد رفت. باز می گوییم که آقای قرطبی و امثال آقای قرطبی که تفکر اموی دارند ، جلسات پیش دوستان یادشان هست ما سند صحیح پناه بردن معاویه به این که ما نکشتیم ، بلکه علی عمار را آورد و او را کشت ، با هم بحث کردیم. سندهای متعدد خواندیم. به جای اینکه شما بگویید پناه بر خدا که معاویه چنین خطایی کرده بگویید پناه بر خدا از اینکه در برابر روایت متواتر نبوی انسان دست به توجیهات بچه گانه دست بزند.
